Michał Tkaczyszyn
Rok 2013 będzie można bez wątpienia nazwać za kilka miesięcy rokiem profesora Zygmunta Baumana. Co prawda okrągłą, siedemdziesiątą rocznicę powołania do życia Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, organizacji, w której młody naukowiec stawiał swoje pierwsze, jakże stanowcze kroki w karierze zawodowej, będziemy wspólnie obchodzić dopiero za dwa lata, ale już dziś widać po liczbie medali wieszanych na jego szyi, że ciężko będzie znaleźć większy autorytet moralny ostatniego czasu. Kilka dni temu usłyszeliśmy, że rektor Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Jego Magnificencja Robert Kwaśnica, wraz z władzami uczelni przeforsował pomysł nadania Zygmuntowi Baumanowi tytułu doktora honoris causa. Tłumaczył, że „po fazie testowej” komunizmu i „obnażeniu jego fałszu, znalazł się on w gronie pierwszych krytyków tej ideologii.” Trudno oponować. Jako oficer KBW i agent stalinowskiej Informacji Wojskowej, Bauman „natestował” się komunizmu aż miło.
